Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις (μη καρκινικοί) όγκοι και αναπτύσσονται πάνω ή μέσα στο μυϊκό στρώμα της μήτρας. Όταν αναπτύσσονται κυρίως στο εξωτερικό στρώμα του μυός της μήτρας ονομάζονται υποορογόνια, όταν αναπτύσσονται εντός του μυϊκού στρώματος της μήτρας ονομάζονται ενδοτοιχωματικά και τέλος όταν μεγαλώνουν κοντά και σε επαφή με την κοιλότητα της μήτρας ονομάζονται υποβλεννογόνια. Μερικές φορές κρέμονται μόνο από ένα αγγειακό μίσχο και ονομάζονται μισχωτά ινομυώματα.
Τα ινομυώματα είναι πολύ συχνά σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας (κυρίως εμφανίζονται μεταξύ 25 και 40 ετών) και ο πληθυσμός τους είναι περίπου 20-30%, είναι πιο συχνά σε γυναίκες αφρο-Καραϊβικής καταγωγής και υψηλού BMI.
Δεν είναι πολλά γνωστά για το τι προκαλεί τα ινομυώματα και υπάρχουν διάφοροι παράγοντες, ανάμεσά τους (επι)γενετικοί (οικογενείς), ορμονικοί και περιβαλλοντικοί ή ο συνδυασμός τους.
Τα ινομυώματα τείνουν να προέρχονται από ένα βλαστοκύτταρο στον λείο μυϊκό ιστό της μήτρας (μυομήτριο). Ένα μεμονωμένο κύτταρο διαιρείται επανειλημμένα υπό την ορμονική επίδραση των ωοθηκών (οιστρογόνα/προγεστερόνη), δημιουργώντας τελικά μια σταθερή, ελαστική μάζα διαφορετική από τους κοντινούς ιστούς της μήτρας. φθάνοντας συχνά σε μέγεθος μερικά εκατοστά.
Είναι ασυνήθιστο ότι μεγαλώνουν στην εμμηνόπαυση, αντίθετα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου σταδιακά συρρικνώνονται σε μέγεθος. Πολύ σπάνια (<1%) ένα ινομύωμα μπορεί να γίνει κακοήθη, που ονομάζεται σάρκωμα (1).
Τα συμπτώματα των ινομυωμάτων αποτελούνται από βαριά εμμηνορροϊκή αιμορραγία, πόνο και συμπτώματα πίεσης.
Σε πολλές περιπτώσεις τα ινομυώματα είναι ασυμπτωματικά και οι γυναίκες μπορεί να διαπιστώσουν την παρουσία τους τυχαία σε μια γυναικολογική εξέταση ρουτίνας με υπερηχογράφημα πυέλου.
Η έντονη εμμηνορροϊκή αιμορραγία είναι το πιο κοινό σύμπτωμα. Τα μεγάλα ινομυώματα (>5 cm) αυξάνουν την επιφάνεια της μήτρας μειώνοντας τη συσταλτική ικανότητα της μήτρας. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε σιδηροπενική αναιμία λόγω της παρατεταμένης και μεγάλης απώλειας αίματος.
Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί όταν περνάτε μεγάλοι θρόμβοι αίματος ή λόγω μεγάλων ινομυωμάτων που πιέζουν το κάτω μέρος της μέσης σας (που επηρεάζουν τους οσφυϊκούς-ιερούς συνδέσμους και τους κορμούς των νεύρων). Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γυναίκες μπορεί επίσης να αισθανθούν πόνο κατά τη διάρκεια της επαφής. Όταν τα ινομυώματα μεγαλώσουν σε μεγάλο μέγεθος, μπορεί να χάσουν την αγγειακή παροχή τους (εκφύλιση) ή να περιστραφούν γύρω από τον άξονα τους (συστροφή), με αποτέλεσμα να γίνουν ισχαιμικά και νεκρωτικά. Αυτό μπορεί να προκαλέσει οξύ και έντονο πόνο.
Τα συμπτώματα πίεσης εξαρτώνται από το όργανο ή τη δομή που συμπιέζεται εξωτερικά.
Συμπτώματα ουροποιητικού όπως συχνότητα ή ακράτεια παρατηρούνται συνήθως όταν μεγάλα ινομυώματα πιέζουν την ουροδόχο κύστη. Εάν οι σωλήνες που συνδέουν τα νεφρά με την ουροδόχο κύστη (που ονομάζονται ουρητήρες) συμπιέζονται τότε αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διόγκωση του ουρητήρα (υδροουρητήρας) ή του νεφρού (υδρονέφρωση). Αυτό είναι συχνά ύπουλο, καθώς εμφανίζεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου και μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της νεφρικής λειτουργίας με την πάροδο του χρόνου.
Δυσκοιλιότητα και αιμορροΐδες έχουν επίσης αναφερθεί όταν τα ινομυώματα επηρεάζουν το παχύ έντερο και επηρεάζουν την αφόδευση.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, η πίεση στα πυελικά αγγεία μπορεί να προκαλέσει θρομβοφλεβίτιδα και κίνδυνο σχηματισμού θρόμβων αίματος (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση).
Τα ινομυώματα μπορούν επίσης να προκαλέσουν υπογονιμότητα λόγω της παραμόρφωσης της ενδομήτριας κοιλότητας και της εξωτερικής συμπίεσης/απόφραξης των σαλπίγγων.
Εάν υποφέρετε από έντονη αιμορραγία ή συμπτώματα πυελικού πόνου/πίεσης, επικοινωνήστε με τον γυναικολόγο σας για επανεξέταση και εξέταση.
References:
http://www.britishfibroidtrust.org.uk
Comments